شخصی که به نرمی مفصل مبتلا است، می تواند مفاصل خود را به راحتی و بدون درد فراتر از محدوده حرکتی طبیعی حرکت دهد. حرکت بیش از حد مفاصل زمانی اتفاق می‌افتد که بافت‌های نگهدارنده یک مفصل، عمدتاً رباط‌ها و کپسول مفصل، بیش از حد شل و نرم باشند. اغلب، عضلات ضعیف اطراف مفصل نیز به افزایش تحرک کمک می کنند. واژه نرمی مفصل که عبارت پزشکی آن «هایپر موبیلیتی مفصل» است، یکی از عارضه هایی است که ممکن است تا سال ها مشکلی برای شخص ایجاد نکند، اما در صورتی که درد مفصل یا عضله داشته باشند و ممکن است دریابند که مفاصل آنها مستعد آسیب یا حتی دررفتگی هستند. این دردها منجر به افت کیفیت زندگی و دشواری در حرکت می گردد. لذا شناخت این بیماری و روش های درمان آن از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. با ما تا انتهای مقاله همراه باشید.
نرمی مفاصل
نرمی مفاصل به عارضه ایی گفته می شود که فرد می تواند بیشتر از افراد نرمال اندام های خود را حرکت دهند. این عارضه معمولا بدون مشکل است. اما در مواقعی منجر به در رفتگی مفصل و درد می گردد. نرمی مفصل یک بیماری شایع به طور ویژه در کودکان است، زیرا بافت همبند آنها به طور کامل رشد نیافته است. کودک مبتلا به مفاصل هایپرموبیل ممکن است با بالا رفتن سن، توانایی بیش از حد کشش را از دست بدهد. در ادامه بیشتر به این موضوع و مشکلات آن پرداخته شده است.
مفاصلی که بیشتر به نرمی مفاصل دچار می شود
مفاصلی که بیشتر به نرمی دچار می شوند، مفصل زانو، شانه ها، آرنج ها، مچ دست و انگشتان است.
علل شایع مفاصل هایپرموبیل
معمولا مفاصل هایپرموبیل بدون هیچ گونه بیماری زمینه ای ظاهر می شوند. به این سندرم هایپرموبیلیتی خوش خیم می گویند زیرا تنها علامت آن مفاصل هایپرموبیل است. می تواند ناشی از:
- شکل استخوان یا عمق حفره های مفصلی
- قدرت عضلانی
- سابقه خانوادگی
بیماری هایی که منجر به نرمی مفاصل می شود
برخی از افراد مبتلا به مفاصل هایپرموبیل نیز دچار سفتی یا درد در مفاصل خود می شوند. به این سندرم هایپرموبیلیتی می گویند. در موارد نادر، این عارضه به دلیل یک بیماری زمینه ای رخ می دهد. شرایطی که به طور بالقوه می توانند باعث افزایش احتمال ابتلا به نرمی مفاصل شوند عبارتند از:
- سندرم داون که نوعی اختلال رشد است
- دیسوستوز کلیدوکرانیال، که یک اختلال رشد استخوانی ژنتیکی است
- سندرم اهلرز دانلوس که یک سندرم ارثی است که این اختلالات با افزایش محدوده حرکات مفصل، شکنندگی و افزایش قابلیت ارتجاعی پوست مشخص میشود.
- سندرم مارفان که یک اختلال بافت همبند است، این نقص ژنتیکی اعضایی همچون دستگاه اسکلتی بدن، قلب، چشمها و ریه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این افراد اغلب قد بلند، دارای انگشتان بلند و دراز، نزدیک بین، مفاصل سست و در معرض آسیب و مشکلات قلبی – عروقی و اسکلتی دارند. سندرم مارفان یک اختلال مادام العمر است.
- سندرم مورکیو که یک اختلال ارثی است که متابولیسم را تحت تأثیر قرار می دهد. بیماری مورکیو یک ناهنجاری متابولیکی است که در آن بدن نمیتواند مولکول های بلند قندی به نام گلیکوزآمینوگلیکان را بشکند. این بیماران در هنگام تولد سالم بنظر میرسند ولی در سال های بعدی عمر تغییراتی بصورت انحراف ستون مهره، رشد کم و انحراف زانوها به خارج پدیدار میشود.
راه های تشخیص بیماری نرمی مفصل
آزمایش‌های ساده نشان می‌دهند که آیا دامنه حرکتی مفاصل کودک بیشتر از حد طبیعی است یا خیر. پزشکان برای تشخیص قطعی از چندین تست حرکتی خاص استفاده می کنند، از جمله:
- مچ دست و شست را می توان به سمت پایین حرکت داد تا انگشت شست ساعد را لمس کند.
- انگشت کوچک را می توان بیش از 90 درجه به عقب باز کرد.
- هنگام ایستادن، زانوها به طور غیرعادی به سمت عقب خم می شوند که از پهلو به آنها نگاه کنید.
- هنگامی که بازوها به طور کامل کشیده می شوند، بیشتر از حد معمول خم می شوند
- هنگام خم شدن از ناحیه کمر، با زانوهای صاف، کودک یا بزرگسال می تواند کف دست خود را صاف روی زمین قرار دهد.
از آنجایی که علائم نرمی مفاصل ممکن است گاهی شبیه آرتریت باشد، ممکن است لازم باشد آزمایش‌های خاصی انجام دهید تا مطمئن شوید که فرزندتان اختلال جدی‌تری ندارد (مانند آرتریت نوجوانی یا سایر بیماری‌های التهابی). در موارد نادر، ممکن است نیاز به عکس برداری با اشعه ایکس داشته باشید.
چه کسانی مستعد ابتلا به نرمی مفاصل هستند؟
مفاصل دختران نسبت به پسران همسن شل تر و نرم تر هستند. کودکان کوچکتر معمولا درد بیشتری را گزارش می کنند. نوجوانان ممکن است علائم کمتری داشته باشند زیرا عضلات و مفاصل آنها با افزایش سن سفت تر و قوی تر می شوند. به نظر می رسد این عارضه در کودکان آسیایی-آمریکایی بیشتر از کودکان قفقازی اتفاق می افتد و در کودکان آفریقایی-آمریکایی کمتر دیده می شود اما دلایل آن مشخص نیست.
چه زمانی باید به فکر درمان مفاصل هایپرموبیل افتاد؟
معمولاً افرادی که نرمی مفاصل دارند علائم دیگری ندارند، بنابراین نیازی به درمان برای بیماری خود ندارند.
با این حال، در صورت بروز موارد ذیل بایستی به پزشک ارتوپد مراجعه کرد:
- درد در مفصل در حین یا بعد از حرکت
- تغییرات ناگهانی در ظاهر مفصل
- تغییرات در تحرک، به ویژه در مفاصل
- تغییرات در عملکرد بازوها و پاها
تسکین علائم نرمی مفاصل
اگر سندرم نرمی مفاصل دارید، درمان بر کاهش درد و تقویت مفصل متمرکز خواهد شد. پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند که برای درد مفاصل خود از مسکن ها، کرم ها یا اسپری های بدون نسخه استفاده کنید. پزشک همچنین ممکن است تمرینات ورزشی خاص یا فیزیوتراپی را توصیه کنند. می توانید در مورد جراحی تعویض مفصل لگن و تعویض کامل مفصل ران بدانید.
نتیجه گیری
اگر نرمی مفاصل دارید، احتمال در رفتگی یا آسیب به مفاصل خود از طریق رگ به رگ شدن فشارها وجود دارد. برای کاهش خطر عوارض می توانید موارد زیر را امتحان کنید:
- تمریناتی را برای تقویت عضلات اطراف مفصل انجام دهید.
- بایستی بیاموزید که دامنه حرکتی طبیعی هر مفصل چقدر است تا از حرکت بیش از حد جلوگیری بعمل آید.
- از مفاصل خود در هنگام فعالیت بدنی با استفاده از بریس محافظت کنید.
- به یک فیزیوتراپیست مراجعه کنید تا یک برنامه تقویت مفصل برای شما ایجاد کند.
0 دیدگاه