به طور کلی می توان گفت که روماتیسم مفصلی یک بیماری سیستمیک است که اغلب ممکن است بر اثر عوامل مختلفی رخ دهد و یک بیماری شایع در زنان است. در حقیقت روماتیسم مفصلی در سلول های بدن رخ می دهد و موجب بروز عوارضی می شود. این بیماری در مفاصل رخ داده و می تواند مشکلات بسیاری را برای فرد ایجاد کند و آزار دهنده باشد و همچنین می تواند زمینه ساز بروز برخی بیماری ها بشاد. ما در این مقاله قصد داریم در خصوص روماتیسم مفصلی، علت بروز و درمان آن به شما عزیزان اطلاعاتی را ارائه دهیم.
روماتیسم مفصلی چیست؟
همان طور که گفته شد روماتیسم مفصلی یک بیماری سیستمیک است که در مفاصل رخ می دهد و در حقیقت به سلول های های بدن به خصوص به سلول های مفاصل حمله کرده و موجب بروز عوارض و مشکلاتی برای فرد می شود. در حقیقت می توان گفت که روماتیسم مفصلی در طولانی مدت می تواند منجر به تخریب مفاصل شود، که این مسئله اغلب زمینه ساز بروز بیماری ها و مشکلات دیگر است و در کیفیت زندگی فرد و انجام فعالیت های روزمره فرد تاثیر می گذارد. همچنین لازم به ذکر است که روماتیسم مفصلی به دلیل اینکه موجب اختلال در سیستم ایمنی بدن می شود، افراد را بیشتر در معرض بیماری های قلبی عروقی، پوکی استخوان و بیماری های گوارشی قرار می دهد. روماتیسم مفصلی اغلب با درد، التهاب و ورم مفصل ها همراه است که این مسئله می تواند شرایط دشواری را برای فرد ایجاد کند. همانطور که گفتیم اغلب بروز روماتیسم مفصلی در زنان بیشتر از مردان دیده می شود و در زنان شایع تر است.همچنین یکی از عوامل موثر در بروز روماتیسم مفصلی سابقه خانوادگی است و ممکن است بر اثر سابقه خانوادگی رخ دهد. روماتیسم مفصلی در واقع موجب ملتهب شدن و دردناک شدن مفاصل می شود و بر پوشش داخلی مفصل تاثیر می گذارد و در نهایت می تواند منجربه فرسایش استخوان ها شود.
علل بروز روماتیسم مفصلی
در حقیقت می توان گفت که علل بروز روماتیسم مفصلی به طور دقیق مشخص نیست، اما طبق تحقیقات صورت گرفته می توان گفت که روماتیسم مفصلی بر اثر حمله سیستم ایمنی بدن به پوشش غشاء مفصل رخ می دهد و موجب التهاب و درد می شود. می توانید در مورد آرتریت روماتوئید و زانوها بیشتر بدانید. در بیماری روماتیسم مفصلی، سیستم ایمنی بدن به سلول های بدن به خصوص سلول سینوویوم در بعضی از مفاصل حمله کرده و موجب بروز تغییرات و مشکلاتی در آنها می شود.
در واقع باید گفت که سینوویم لایه ای از سلول مفصلی است که درون کپسول مفصلی قرار و در هنگام حمله به این سلول، مایع مفصلی بیش از حد ترشح می شود که این مسئله موجب بروز مشکلاتی می شود و باعث ملتهب شدن و ضخیم شدن لایه سینوویال در مفصل می شود. لازم به ذکر است که متورم شدن لایه سینوویال موجب کشش تاندون ها و رباط ها شده و در نهایت آن ها را شل و ضعیف می کند.همچنین بر اثر این بیماری بافت سینوویال رشد کرده و بر روی غضروف ها می رود، این مسئله موجب خوردگی، پوکی و بروز کیست هایی در آن ناحیه می شود و تغییرات استخوانی را به همراه دارد.
روماتیسم مفصلی چه علائمی دارد؟
همانطور که گفته شد روماتیسم مفصلی اغلب با درد همراه است اما علائم دیگری نیز دارد که در صورت مشاهده آنها باید به یک متخصص ارتوپد مراجعه کنید و تحت درمان قرار بگیرید؛ زیرا که پیشرفت این بیماری می تواند منجر به بروز آسیب هایی جدی شود.
برخی از علائم روماتیسم مفصلی عبارتند از:
- التهاب مفصل
- درد مفصل در هنگام حرکت و فشار
- تورم
- ضعف و خستگی در ناحیه مفصل
- آسیب به بافت های اطراف مفصل
- محدودیت حرکتی
- درد در عضلات
- تب
- کم خونی
- تغییر شکل مفاصل
- خشکی صبحگاهی مفاصل
- کاهش اشتها
- قرینه بودن مفاصل درگیر
- لنگیدن
- عفونت مفصلی
نحوه تشخیص و درمان روماتیسم مفصلی
به طور کلی لازم به ذکر است که در صورت مشاهده علائم گفته شده باید برای تشخیص دقیق وجود بیماری به متخصص ارتوپد مراجعه کرده. متخصص ارتوپد با معاینه فیزیکی و انجام برخی آزمایش ها و عکس برداری از مفاصل به تشخیص روماتیسم مفصلی می پردازد. همچنین لازم به ذکر است که، روماتیسم اغلب درمانی قطعی ندارد و تنها با برخی روش های درمانی می توان شدت آن را کاهش داد و گسترش بیماری و بروز مشکلات و بیماری های جدی جلوگیری کرد. همچنین متخصص ارتوپد برای کاهش درد و التهاب بیماران مبتلا به روماتیسم برخی روش ها را توصیه می کنند که در ادامه به برخی از انها اشاره می کنیم.
برخی از روش های درمانی عبارتند از:
- کاهش سطح فعالیت
- کاهش فشار بر روی مفاصل
- استراحت دادن به مفاصل
- فیزیوتراپی
- تجویز دارو های ضد التهاب
- تجویز دارو های استروئیدی
- انجام تمرینات ورزشی
- کار درمانی
- جراحی
عمل جراحي
اگر درد مفاصل بیمار غیرقابل تحمل شده است، پزشک شما ممکن است جراحی را برای ترمیم مفصل آسیب دیده یا تعویض آن توصیه کند. به طور کلی، جراحی تنها در صورتی در نظر گرفته میشود که همه گزینههای دیگر تمام شده باشند و شما کاندید معقولی برای این عمل در نظر گرفته شوید.
ترمیم مفصل آسیب دیده
با پیشرفت روماتیسم مفصلی، غضروف آسیب می بیند و مفصل تراز و شکل خود را از دست می دهد و در نتیجه تغییر شکل مفصل ایجاد می شود. به خصوص در مفاصل کوچکتر که جایگزینی گزینه ای نیست، جراحان از تکنیک های مختلفی برای کمک به بازیابی حرکت و کاهش درد استفاده می کنند.
از جمله گزینه های ترمیمی آرترودزیس که به عنوان فیوژن مفصل نیز شناخته می شود، برای تسکین درد غیرقابل درمان مفاصل با چسباندن استخوان ها به یکدیگر استفاده می شود. آرتروسکوپی روشی است که در آن یک اسکوپ روشن (به نام آرتروسکوپ) در فضای مفصلی قرار داده میشود تا تکههایی از استخوان و غضروف را پیدا کرده و خارج کنند. رهاسازی تونل کارپ که آزادسازی عصب نیز نامیده میشود، جراحی است که در آن رباط تونل کارپال دست برای ایجاد فضای بیشتری برای اعصاب و تاندونها قطع میشود. سینووکتومی شامل برداشتن پوشش مفصلی است که به آن سینوویوم می گویند که به طور مزمن ملتهب می شود و در مفصل بندی مفصل اختلال ایجاد می کند.
تعویض مفصل
جراحی تعویض مفصل، که به عنوان آرتروپلاستی نیز شناخته می شود، به طور فزاینده ای در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید رایج است. تصمیم برای کشف تعویض مفصل بر اساس بررسی علائم فیزیکی، تاریخچه درمان و یافته های آزمایش های تصویربرداری است. علاوه بر این، با توجه به اینکه پروتزهای مفصلی بین 15 تا 20 سال دوام می آورند، سن شما نقش مهمی در تصمیم گیری دارد. به این ترتیب، بیشتر جراحان ترجیح میدهند تا زمانی که ممکن است عمل را به تعویق بیاندازند، معمولاً تا زمانی که حدوداً 50 سال دارید. با این حال، اکثر افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید به دلیل افزایش اثربخشی داروهای جدیدتر، در اوایل دهه 60 خود جایگزینی انجام می دهند یا اصلاً انجام نمی دهند. امروزه جایگزینی زانو و مفصل ران با درصد موفقیت بیش از 90 درصد به طور باورنکردنی ایمن و مؤثر شده است. عوارض بعد از عمل در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید تقریباً مشابه هر فرد دیگری است که یکی از این روش ها را انجام می دهد و ممکن است شامل آسیب عصبی، عفونت، لخته شدن خون و دررفتگی مفصل باشد.
کلام آخر
در حالی که هیچ درمانی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد، طیف وسیعی از درمان ها وجود دارد که می توانند درد و تورم این اختلال التهابی مزمن را کاهش دهند. این موارد شامل داروهای خودمراقبتی، رژیم غذایی، مسکنهای بدون نسخه و نسخهای، درمان شغلی یا فیزیوتراپی و داروهای ضدروماتیسمی می باشد. این بیماری همچنین در موارد شدیدتر مانند آرتروسنتز یا جراحی برای ترمیم یا جایگزینی مفصل آسیب دیده پا، باید مورد درمان قرار بگیرد.
0 دیدگاه