دررفتگی شانه

علائم دررفتگی شانه

پس از دررفتگی شانه، معمول است که بازو در یک موقعیت خاص قرار می گیرد. آرنج در روی بدن قرار می گیرد و دست روی معده قرار می گیرد. فرد آسیب دیده درد شدیدی را احساس می کند و در حرکت بازوی خود دچار مشکل می شود.

شروع ناگهانی درد، تغییر شکل و ناتوانی در حرکت دادن شانه از علائم اولیه این عارضه است. به طور معمول دررفتگی به دنبال یک آسیب خاص، اتفاق می افتد. برخی از بیماران متوجه بی حسی و یا سوزن سوزن شدن در شانه و بازوی خود می شوند. گاهی اوقات بیماران صدای ترک را می شنوند یا احساس می کنند. دررفتگی‌های مکرر معمولاً راحت‌تر اتفاق می‌افتد. دررفتگی کامل معمولاً به کمک برای بازگرداندن شانه به مفصل نیاز دارد (معمولاً این کار در بیمارستان با آرام‌بخش انجام می‌شود).

تشخیص دررفتگی شانه

اکثر دررفتگی های شانه به راحتی توسط فیزیوتراپ یا پزشک متخصص ارتوپد تشخیص داده می شود.

آسیب و بدشکلی مشخصه تشخیصی است. با این حال، اشعه ایکس برای جستجوی شکستگی های مرتبط ضروری است. گاهی اوقات سی تی اسکن برای شناسایی شکستگی هایی که در اشعه ایکس معمولی نشان داده نمی شوند ضروری است. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی برای کسانی که قصد انجام عمل جراحی را دارند مورد نیاز است.

در مورد درمان زانوی دونده بیشتر بدانید.

کمک های اولیه دررفتگی شانه

در حالت ایده‌آل، بیمار سریعاً به بیمارستان منتقل می‌شود، برای بررسی شکستگی‌ها با اشعه ایکس از دست بیمار عکس گرفته می‌شود و در صورت عدم وجود شکستگی عمده، مسکن تسکین درد استفاده می‌شود تا ماهیچه‌ها شل شوند و به پزشک اجازه دهد تا شانه را به آرامی در جای صحیح خود قرار دهند.

ضرورت مراجعه به پزشک در صورت دررفتگی شانه

هدف فرد در مراجعه به پزشک ارتوپد بازگرداندن فوری مفصل شانه به موقعیت صحیح آن است. این فرآیند به عنوان کاهش شناخته می شود. هرچه زودتر این کار انجام شود، احتمال جلوگیری از عوارض بیشتر است. دررفتگی شانه که برای مدت طولانی درمان نشده می‌تواند منجر به پیامدهای منفی شود. اگر جا انداختن مفصل شانه زودتر اتفاق بیفتد، کشش در عضلات کمتر می‌شود و بنابراین، بازگرداندن شانه به جای خود آسان‌تر خواهد بود.

اکثر دررفتگی های شانه در جایی که استخوان شکسته و مفصل دررفته است نیاز به عمل دارد. خوشبختانه، اینها شایع ترین نوع دررفتگی شانه نیستند.

در مورد نرمی مفاصل بیشتر بدانید.

شایع ترین انواع دررفتگی شانه

شایع ترین آسیب در دررفتگی شانه شامل “ضایعه بانکارت بافت نرم” است.  ضایعات بانکارت تقریباً هرگز به خودی خود به درستی بهبود نمی یابند و بنابراین شانه ناپایدار می ماند. مطالعات نشان داده اند که میزان جابجایی مجدد مفصل شانه بعد از درمان بسیار بالا است و با سن و جنسیت رابطه مستقیم دارد.

    افراد 40 سال و جوان تر 13 برابر بیشتر از افراد بالای 40 سال در معرض بی ثباتی مکرر به دنبال اولین بار دررفتگی قدامی شانه تروماتیک هستند.

    مردان 3.2 برابر بیشتر از زنان (به ترتیب 47.3 و 25.5 درصد) به دنبال یک دررفتگی قدامی شانه برای اولین بار از بی ثباتی مکرر رنج می برند.

    احتمالاً تقریباً هیچ شانه‌ای خود به خود بهبود نمی‌یابد و تثبیت نمی‌شود، اما ضروری است که بیماران مسن‌تر فعالیت‌های خود را برای جلوگیری از دررفتگی مجدد محدود می‌کنند.

درمان دررفتگی شانه

درمان های غیر جراحی در رفتگی شانه

دررفتگی حاد یک مسئله فوری است و شانه شما باید به سرعت جابجا شود. بهتر است این کار در بخش اورژانس تحت آرام‌بخشی مناسب و تصویر برداری انجام شود. بعد از ایجاد در رفتگی در شانه و تایید آن با اشعه ایکس، باید به شانه خود استراحت دهید، مسکن و ضدالتهاب مصرف کنید. این به شما کمک می کند تا پس از آسیب دیدگی خود بهبود پیدا کنید. بعد از در رفتگی معمولاً یک بند ساده به شما داده می شود و باید آن را برای یک یا دو هفته اول پس از دررفتگی بپوشید. اگر اولین دررفتگی شما باشد ممکن است به شما یک بند مخصوص داده شود تا به مدت سه هفته بپوشید تا وضعیت بافت‌های پاره شده لابروم شما بهبود یابد.

فیزیوتراپی به بازیابی دامنه حرکتی شما کمک می کند. همچنین برای بهینه سازی هماهنگی ماهیچه های کمربند شانه ای و پایداری شما مهم است.

جراحی دررفتگی شانه

در حالت ایده آل، بیمار باید تصویر رزونانس مغناطیسی  را برای برنامه ریزی قبل از عمل انجام دهد. این تصویر یک اسکن MRI معمولی است که با تزریق رنگ به مفصل، برای شناسایی صدماتی که ممکن است در MRI ساده نشان داده نشوند، استفاده می شود.

در بیشتر موارد، جراحی به روش آرتروسکوپی با استفاده از دوربین فیلمبرداری و برش های ریز انجام می شود و بیمار می تواند روز بعد از بیمارستان به خانه برود.

معمولاً امکان بازگرداندن آناتومی دست طبیعی بعد از جراحی وجود دارد.

در مورد درمان ورم مفاصل بیشتر بدانید.

توانبخشی بعد از جراحی دررفتگی شانه

هنگامی که شانه به جای خود برگشت، مهم است که بازو را حدود 3 تا 4 روز ثابت نگه دارید. به این دوره بیحرکتی می گویند. در این مدت عاقلانه است که بازو را در بند نگه دارید. شواهد اخیر نشان می دهد که افرادی که از این توصیه پیروی می کنند، خطر دررفتگی مکرر را تا 35٪ کاهش می دهند. پس از دوره بی حرکتی، تمریناتی برای کنترل حرکت تیغه شانه و قدرت شانه توصیه می شود.

قبل از بازگشت به ورزش، باید به دامنه حرکتی و قدرتی شانه طبیعی دست یافته باشید. اگر خیلی زود به ورزش بازگردید، احتمال عود بیشتر است. در بیشتر موارد، یک دوره توانبخشی حداقل سه ماهه توصیه می شود. اگر درمان غیر تهاجمی (درمان بدون جراحی) ناموفق باشد، یا اگر شانه فرد دائما به دررفتگی دچار شود، ممکن است نیاز به جراحی باشد.

پیشگیری از در رفتگی مجدد

دررفتگی ضربه ای شانه یک مشکل شایع است. خطر دررفتگی مجدد در بیماران جوان بسیار زیاد است. دررفتگی های مکرر باعث افزایش آسیب به شانه و بدتر شدن نتایج جراحی می شود.

هدف جراحی بازگرداندن ثبات به شانه شماست. میزان دررفتگی مجدد پس از جراحی در کوتاه مدت کم است. موفقیت جراحی درصد بالایی دارد و بیماران معمولا بعد از جراحی به طور کامل درمان می شوند اما اگر به دنبال کردن ورزش ها و عدم داشتن لایف استایل مناسب ادامه دهید، ممکن است دوباره به شانه ای که به طور کامل بهبود یافته آسیب وارد کنید و دچار دررفتگی مجدد شوید.

نوجوانانی که ورزش‌های پر تحرک انجام می‌دهند، پس از جراحی، میزان عود بیشتری دارند.

شانس دررفتگی مجدد چقدر است؟

خطر دررفتگی مجدد شما به عوامل مختلفی بستگی دارد:

1. سن شما در اولین دررفتگی (جوانتر = خطر بالاتر)

کمتر از 20 سال – تا 90٪ خطر دررفتگی مجدد

20-25 سال – تا 80٪ خطر

بالای 40 سال – خطر کمتر از 6٪ (اما احتمال بیشتری برای داشتن پارگی روتاتور کاف که ممکن است نیاز به تعمیر داشته باشد، وجود دارد)

2. آسیب ساختاری وارد شده به شانه

این شامل: پارگی لب، آسیب استخوانی، روتاتور کاف و صدمات کپسولی است. هر چه آسیب بیشتر باشد، احتمال دررفتگی بیشتر بیشتر می شود.

3. ورزش و سطحی که آن را انجام می دهید

ورزش های تماسی و ورزش های بالای سر خطر بیشتری دارند.

ورزشکاران رقابتی در معرض خطر بیشتری هستند.

کلام آخر

دکتر میر منصور موذن جمشیدی یکی از بهترین متخصص ارتوپد در شهرک غرب تهران هستند. در صورتی که به دررفتگی شانه دچار شدید، توصیه می گردد که هر چه سریعتر به منظور جلوگیری از حاد شدن عارضه به ایشان مراجعه و تحت درمان قرار بگیرید.

سوالات متداول