هر آنچه در مورد آرنج تنیس بازان باید بدانید

آرنج تنیس بازان یا آرنج آلبو

آرنج تنیس بازان علی رغم نام آن تنها در بازیکنان تنیس رخ نمی دهد. این مشکل در واقع شایع‌ترین حالتی است که در بیمارانی که درد آرنج را تجربه می‌کنند، دیده می‌شود. به نظر می رسد آرنج تنیس بازان به دلیل پارگی‌های کوچک تاندون‌هایی است که ماهیچه‌های ساعد را به استخوان بازو در مفصل آرنج متصل می‌کنند.

تشخیص تنیس البو از طریق شرح حال پزشکی و معاینه فیزیکی انجام می شود. ممکن است آزمایش‌های اضافی برای رد سایر بیماری‌هایی که باعث درد جانبی آرنج می‌شوند، درخواست شود. در مورد سارکوم بافت نرم بیشتر بدانید.

درمان آرنج تنیس بازان محافظه کارانه است و معمولا شامل استراحت، بستن ساعد بند و مصرف یک داروی ضد التهابی است.

علل آرنج تنیس بازان

آرنج تنیس بازان زمانی رخ می‌دهد که مشکلی در تاندون (به نام تاندون عضلانی بازکننده کارپی رادیالیس برویس) که به قسمت خارجی استخوان آرنج به نام اپیکوندیل جانبی متصل می‌شود، ایجاد شود. این تاندون محل اتصال عضله است که برای خنثی کردن مچ به عقب (به نام اکستنشن مچ) عمل می کند.

بسیاری از افرادی که به آرنج تنیس بازان مبتلا می شوند به گونه ای کار یا ورزش می کنند که شامل حرکت دادن بازوی خود به روشی تکراری است. به عنوان مثال می توان به فعالیت هایی اشاره کرد که شامل:

• حرکات ظریف و تکراری دست و مچ، مانند استفاده از قیچی یا تایپ کردن.
• خم کردن مکرر آرنج، مانند نواختن ویولن، بریدن با چاقو یا استفاده از قلم مو.
• حرکات چرخشی مانند پیچیدن لباس یا استفاده از پیچ گوشتی.
• انجام ورزش‌های راکتی، مانند تنیس، بدمینتون یا اسکواش (علی‌رغم اینکه آرنج تنیس بازان نامیده می‌شود، ورزش‌های راکتی مانند تنیس تنها در 5 مورد از 100 مورد، علت آن هستند).
• پرتاب ورزش هایی مانند پرتاب نیزه یا دیسک.

آرنج تنیس بازان نیز ممکن است رخ دهد:

• پس از ضربه زدن یا ضربه به آرنج.
• اگر به طور ناگهانی کارهای زیادی را انجام می دهید که به آن عادت ندارید، برای مثال، باغبانی زیاد یا بازی تنیس در تعطیلات.

علل درد در آرنج

توجه به این نکته مهم است که آرنج تنیس بازان صرفا یک «التهاب» تاندون نیست. متخصصان معتقدند در نتیجه استفاده مکرر، که پارگی های میکروسکوپی ناقص التیام یافته در داخل تاندون ایجاد می شود. این منجر به یک فرآیند دژنراتیو (ساییدگی و پارگی) و درد و حساسیت بعدی در خارج از آرنج می گردد.

در حالی که آرنج تنیس البو ممکن است به خودی خود ایجاد شود، دو گروه از افراد به ویژه در برابر ابتلا به این بیماری آسیب پذیر هستند:

شرکت کنندگان ورزشی

ورزشکاران، به ویژه بازیکنان راکت، مستعد ابتلا به آرنج تنیس بازان هستند. حدود یک سوم تنیس بازان آماتور در مقطعی از دوران حرفه ای خود، تنیس البو را تجربه می کنند. علاوه بر ورزش های راکت، تنیس البو در گلف بازان، شمشیر بازان و سایر شرکت کنندگان در ورزش دیده می شود.

کارگران دستی

افرادی که با دستان خود کار می کنند بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرنج تنیس بازان هستند. برخی از مشاغل ممکن است بیشتر در معرض ایجاد آرنج تنیس البو قرار داشته باشند، مشاغلی مانند لوله کش، نقاش، باغبان و نجار.

علاوه بر فعالیت هایی که نیاز به گرفتن مکرر دارند، ضربه (به شکل ضربه مستقیم به آرنج که منجر به تورم تاندون می شود) نیز می تواند باعث ایجاد آرنج تنیس بازان شود.

علائم آرنج تنیس باز

شایع ترین علائم آرنج تنیس بازان عبارتند از:

• درد دردناک یا سوزش در قسمت خارجی آرنج که با گرفتن یا بلند کردن آرنج بدتر می شود.
• درد از آرنج شروع می شود اما ممکن است به ساعد نیز سرایت کند.
• قدرت گرفتن ضعیف

درد مرتبط با آرنج تنیس باز معمولا به تدریج شروع می شود، اما ممکن است به طور ناگهانی نیز بروز کند. درد نیز می تواند بسیار متغیر باشد، از بسیار خفیف تا شدید و ناتوان کننده.

تشخیص آرنج تنیس باز

چه زمانی باید به یک پزشک مراجعه کرد؟

قبل از شروع هر درمانی باید علائم زیر را با پزشک خود در میان بگذارید:

• ناتوانی در حمل اشیاء یا استفاده از بازو
• درد آرنج که در شب یا هنگام استراحت رخ می دهد.
• درد آرنج که بیش از چند روز ادامه دارد.
• ناتوانی در صاف یا خم کردن بازو
• تورم یا کبودی قابل توجه در اطراف مفصل یا بازو
• هر گونه علائم غیر معمول دیگر

درمان آرنج تنیس بازان

درمان آرنج تنیس باز مستلزم مراحل ساده و غیر جراحی است و خبر خوب این است که با گذشت زمان کافی، اکثر افراد به خوبی به این درمان ها پاسخ می‌دهند.

درمان های غیر جراحی

برای اکثر افراد، یک یا چند مورد از درمان های زیر برای درمان آرنج تنیس بازان موثر است:

• استراحت و اصلاح فعالیت: توقف یا محدود کردن قابل توجه فعالیت هایی که باعث تحریک یا تشدید این بیماری می شوند (اغلب برای چند هفته) اولین قدم کلیدی برای بهبودی است.
• دارو: تحت راهنمایی پزشک خود، مصرف یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) می تواند التهاب و درد را کاهش دهد.
• بریس: استفاده از بریس آرنج تنیس بازان (باندی که روی پشت عضله ساعد شما درست زیر آرنج شما قرار می گیرد) فشار وارده بر تاندون و عضله را کاهش می دهد.
• فیزیوتراپی: انجام تمریناتی که باعث کشش و تقویت عضلات ساعد شما می شود و همچنین تکنیک های مختلف مانند ماساژ یخ، گرما یا اولتراسوند به بهبود عملکرد عضلات و سرعت بخشیدن به بهبودی کمک می کند.
• تزریق استروئید: در موارد خاص، پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که کورتیزون (داروی ضد التهابی قوی) را در ناحیه نزدیک اپیکوندیل جانبی شما تزریق کند.

معمولا بهتر است درمان را به صورت گام به گام شروع کنید و تنها در صورتی به درمان بعدی بروید که نتواند علائم شما را کاهش دهد. همچنین مهم است که به یاد داشته باشید که از شروع علائم تا رفع علائم در بیشتر بیماران چند ماه طول می کشد. در مورد پوکی استخوان بیشتر بدانید.

عمل جراحی

درصد کمی از بیماران مبتلا به آرنج تنیس بازان در نهایت به درمان جراحی نیاز دارند. به طور کلی، اگر درمان‌های محافظه‌ کارانه‌ تر پس از یک دوره شش تا ۱۲ ماهه مؤثر نباشد، بیماران ممکن است به جراحی فکر کنند.

چه زمانی باید به یک متخصص مراجعه کرد

چگونه می توانم از آرنج تنیس بازان جلوگیری کنم؟

جلوگیری از ابتلا به آرنج تنیس بازان ممکن است دشوار باشد و بسیاری از افراد به سختی از انجام فعالیت هایی که باعث آن می شوند دست کشیدند. اقدامات زیر ممکن است به شما در جلوگیری از رشد یا عود آرنج تنیس بازان کمک کند.

به طور کلی

• از انجام فعالیت هایی که باعث درد می شود خودداری کنید یا راهی برای انجام آن بیابید که باعث افزایش درد نمی شود.
• عضلات شانه و عضلات ساعد خود را تقویت کنید تا بار را به عضلات بزرگتر منتقل کنید.

اگر آرنج تنیس بازان شما به دلیل یک فعالیت ورزشی تکراری است:

• برای کمک به بهبود یا اصلاح تکنیک خود، توصیه های مربی را دریافت کنید.
• قبل از بازی به طور مناسب بدن خود را گرم کنید و به آرامی عضلات بازوی خود را بکشید تا از آسیب دیدگی جلوگیری کنید.
• از تجهیزات سبک وزن استفاده کنید تا فشار روی تاندون‌هایتان کاهش یابد. در مورد درمان روماتیسم مفصلی بیشتر بدانید.

اگر علائم شما مربوط به کار است

    گزینه های خود را با کارفرمای خود در میان بگذارید.

• از یک فیزیوتراپیست کمک بگیرید. آنها با شما همکاری خواهند کرد تا استراتژی ها یا راه حل هایی بیابند که به شما امکان می دهد بدون تشدید درد به مسئولیت های خود در محل کار ادامه دهید.
• ممکن است کارهای دیگری نیز وجود داشته باشد که می توانید در حالی که آرنج شما در حال استراحت است انجام دهید یا ممکن است تغییراتی در نحوه کار شما ایجاد شود که می تواند خطر عود مجدد آن را کاهش دهد.
• در صورت امکان کارهای متناوب با خواسته های متفاوت روی مچ دست و ساعد انجام دهید و زمانی که مشغول کار هستید به طور منظم استراحت کنید.

 سخن آخر

در حالی که آرنج تنیس بازان یا اپی کندیلیت جانبی یک بیماری دردناک و خسته کننده است، با خیال راحت بدانید که تنها نیستید. این وضعیت شایع است و با زمان و درمان مناسب، اکثریت بیماران بهبود می یابند و تسکین تاندون را تجربه می کنند.