آرتروسکوپی لگن عملی است که با ایجاد برش های کوچکی در اطراف مفصل ران و با استفاده از یک دوربین کوچک مخصوص انجام می شود که به این ترتیب پزشک می تواند اطراف لگن را به خوبی و با دقت ببیند. همچنین ممکن است که پزشک از سایر ابزارهای پزشکی نیز برای بررسی یا درمان مشکلات مفصل لگن شما استفاده کند.
آرتروسکوپی لگن چیست؟
در طول آرتروسکوپی لگن، جراح از یک دوربین کوچک به نام آرتروسکوپ برای دیدن قسمت های داخلی لگن استفاده می کند. آرتروسکوپ از یک لوله ی کوچک، یک عدسی و یک منبع نور تشکیل شده است. برای وارد کردن آرتروسکوپ به داخل بدن بیمار یک یا چند برش جراحی کوچک در قسمت مورد نظر پزشک ایجاد می شود. جراح داخل لگن شما را از نظر آسیب و یا بیماری به دقت بررسی می کند. سایر ابزارهای پزشکی نیز ممکن است از طریق یک یا دو برش کوچک دیگر وارد لگن شما شوند. این کار به جراح اجازه می دهد تا در صورت لزوم مشکلات موجود در لگن بیمار را درمان و یا برطرف کند.
جراح شما می تواند تکه های اضافی استخوان شل شده در مفصل لگن را خارج کند و یا غضروف و سایر بافت های آسیب دیده را نیز خارج کند. در بیشتر موارد برای کنترل درد بیمار از بی حسی نخاعی، اپیدورال یا عمومی استفاده می شود، بنابراین در حین آرتروسکوپی بیمار دردی احساس نمی کند.
همچنین ممکن است بیمار به طور کامل بیهوش شده و یا دارویی دریافت کند که به آرامش او در حین عمل کمک کند.
دلایل انجام آرتروسکوپی لگن
- خارج کردن تکه های کوچک استخوان یا غضروفی که ممکن است داخل لگن و مفصل ران بیمار شل شده و ایجاد درد کنند
- درمان سندرم گیرافتادگی مفصل ران (که به آن ایمپینجمنت استخوان مفصل ران یا FAI نیز گفته می شود). آرتروسکوپی در این مورد زمانی انجام می شود که سایر روش های درمانی به درمان این بیماری کمک نکرده باشند.
- ترمیم پارگی لابروم (پارگی غضروفی که به لبه ی استخوان لگن متصل شده است).
دلایل کمتر رایج برای آرتروسکوپی لگن
عبارتند از:
- درد در مفصل ران که برطرف نمی شود و پزشک مشکوک به مشکلی است که آرتروسکوپی مفصل ران می تواند آن را مشخص و یا برطرف کند. در بیشتر مواقع، بهترین متخصص ارتوپد زنجان ابتدا داروی بی حس کننده را به مفصل ران تزریق می کند تا ببیند آیا درد برطرف می شود یا خیر.
- التهاب در مفصل ران که به درمان های غیر جراحی پاسخ نمی دهد.
در صورتی که شما یکی از این مشکلات را نداشته باشید، آرتروسکوپی لگن برای شما مفید نخواهد بود.
خطرات و عوارض احتمالی آرتروسکوپی لگن کدامند؟
از جمله عوارض و خطرات احتمالی آرتروسکوپی لگن می توان به خطرات مربوط به هرگونه بیهوشی و جراحی اشاره کرد که عبارتند از:
- واکنش های آلرژیک به داروها
- مشکلات تنفسی
- خون ریزی
- عفونت
سایر خطرات ناشی از جراحی آرتروسکوپی لگن عبارتند از:
- خونریزی در مفصل ران
- آسیب به غضروف یا رباط های لگن
- لخته شدن خون در ساق پا
- آسیب به عروق یا عصب
- عفونت در مفصل ران
- سفتی لگن
- بی حسی و سوزن سوزن شدن در کشاله ران و لگن
بیشتر بخوانید: آناتومی لگن
چشم انداز عمل
پس از انجام آرتروسکوپی لگن، شما باید به مدت 2 تا 6 هفته هنگام راه رفتن از عصا استفاده کنید. در هفته ی اول پس از آرتروسکوپی لگن، نباید هیچ وزنی را به طرفی که جراحی شده است، وارد کنید. بعد از گذشت هفته ی اول به شما اجازه داده می شود که وزن بیشتری را بر روی مفصل رانی که جراحی شده است وارد کنید.
از پزشک متخصص خود در رابطه با اینکه چه زمانی قادر به تحمل وزن بر روی پای خود هستید سوال کنید. بسته به نوع روشی که آرتروسکوپی برای شما انجام شده، جدول زمانی طول استراحت شما می تواند متفاوت باشد.
جراح به شما می گوید که پس از چه مدتی می توانید به محل کار خود بازگردید. اکثر افراد در صورتی مشکلی در نشستن خود نداشته باشند می توانند در عرض 1 الی 2 هفته به سر کار خود بازگشته و فعالیت های کاری سبک خود را از بگیرند. در مورد نرمی مفاصل بیشتر بدانید.
آرتروسکوپی لگن چگونه انجام می شود؟
آرتروسکوپی لگن معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود تا اطمینان حاصل شود که عضلات اطراف مفصل شما به اندازه کافی شل شده اند تا این عمل انجام شود. هنگامی که به خواب می روید، پای شما در یک رکاب قرار می گیرد و کشش ملایمی برای جدا کردن شکاف بین توپ و حفره مفصل ران اعمال می شود. بین دو تا چهار برش، هر برش تقریباً 5 میلیمتر، در اطراف مفصل ران ایجاد میشود تا دوربین و ابزار جراحی را در مفصل قرار دهند. آرتروسکوپی لگن معمولا بین 45 دقیقه تا 2 ساعت طول می کشد که بستگی به پیچیدگی عمل دارد.
بعد از آرتروسکوپی چه انتظاری باید داشته باشم؟
اکثر افراد وقتی بعد از آرتروسکوپی لگن از خواب بیدار می شوند، فقط ناراحتی خفیفی را تجربه می کنند. لگن شما دارای یک پد جاذب است که ممکن است مورد استفاده در طول عمل مرطوب شود. بیشتر مردم روز بعد به خانه خواهند رفت.
نقاهت آرتروسکوپی لگن
آرتروسکوپی لگن یک روش بسیار ایمن است. شایع ترین عارضه جانبی آرتروسکوپی لگن، ناراحتی موقت، کبودی خفیف یا بی حسی در اطراف پا یا کشاله ران مربوط به کشش وارد شده بر روی مفصل لگن در طول عمل است. این در حدود 5 درصد موارد دیده می شود و معمولاً بیش از چند روز طول نمی کشد. عوارض جدی مانند عفونت، شکستگی استخوان یا آسیب دائمی عصبی بسیار نادر است.
بلافاصله پس از جراحی به اندازه ای که می توانید وزن را روی پای خود تحمل کنید می توانید در زمان های کوتاه بایستید. عصاها ممکن است برای راحتی استفاده شوند و معمولاً بیش از 2-3 روز مورد نیاز نیستند. تا زمانی که مسکن های قوی تری مصرف نکنید، می توانید روز بعد با یک وسیله نقلیه رانندگی کنید. افرادی که مشاغل میزی دارند می توانند در عرض یک هفته به سر کار بازگردند، در حالی که افرادی که مشاغل یدی سنگین تر دارند ممکن است به 6 هفته نیاز داشته باشند. ورزش اغلب بسته به ماهیت فعالیت میتواند زودتر شروع شود – اغلب شنا و دوچرخهسواری مشکلی را ایجاد نمی کند. بازگشت به تمرین دویدن معمولاً باید حداقل 6 هفته در صورت امکان برگزار شود. مهم است که خیلی زود پس از عمل بیش از حد ورزش نکنید زیرا این می تواند باعث افزایش ناراحتی شود. به تدریج فعالیت ها را به روشی گام به گام مجدداً شروع کنید. بنابراین با تمرینات “پایه” با شدت کمتر برای حدود 4-6 هفته به صورت آهسته آهسته ورزش را شروع کنید. 80 درصد از ورزشکاران سطح بالا و نخبه تا 16 هفته به تناسب اندام بازمی گردند.
آیا فیزیوتراپی بعد از آرتروسکوپی لازم است؟
فیزیوتراپی منظم در طول دوره نقاهت برای کمک به بازیابی سریع عملکرد مفاصل و کنترل عضلانی ضروری است. در صورت تمایل، آب درمانی ممکن است بلافاصله با پانسمان های ضد آب شروع شود. در مورد درمان قوز کمر بیشتر بدانید.
مدیریت درد بعد از جراحی آرتروسکوپی
- درد بخشی طبیعی از روند بهبودی است، اما کاهش آن می تواند به شما کمک کند تا دوران نقاهت پس از آرتروسکوپی را راحتر تحمل کنید. بسیاری از انواع داروها برای تسکین درد کوتاه مدت پس از جراحی در دسترس هستند. اینها شامل اپیوئیدها، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) و بی حس کننده های موضعی هستند. پزشک شما ممکن است از ترکیبی از این داروها برای بهبود تسکین درد و به حداقل رساندن نیاز به مواد افیونی استفاده کند.
- چه داروهای مسکن بدون نسخه مصرف کنید و چه داروهای تجویزی، آنها باید با دقت مصرف شوند. اگر بیش از یک ماه آنها را مصرف می کنید، یا در حین مصرف داروهای ضدالتهابی دچار رفلاکس یا درد معده شدید، حتماً فوراً با پزشک خود صحبت کنید.
- مواد افیونی-اگرچه اپیوئیدها می توانند درد بعد از جراحی را تسکین دهند، اما آنها یک ماده مخدر هستند و می توانند اعتیادآور باشند- مهم است که آنها را فقط طبق دستور پزشک خود استفاده کنید. در واقع، وابستگی به مواد افیونی و مصرف بیش از حد آن توصیه نمی گردد. به محض اینکه درد شروع به بهبود کرد مصرف مواد افیونی را متوقف کنید و اگر این اتفاق در عرض یک هفته پس از جراحی رخ نداد، با پزشک خود صحبت کنید.
- پزشک شما همچنین ممکن است آسپرین یا سایر داروها را برای کاهش خطر لخته شدن خون پس از جراحی توصیه کند.
عوارض آرتروسکوپی لگن
عوارض ناشی از آرتروسکوپی هیپ غیر معمول است. با این حال، هر جراحی خطراتی دارد و این خطرات از فردی به فرد دیگر متفاوت است. هر گونه جراحی در مفصل ران خطر کمی آسیب به اعصاب اطراف، رگ های خونی یا خود مفصل را به همراه دارد. اگرچه کشش لازم برای انجام این روش می تواند اعصاب را کشیده و باعث بی حسی شود، این معمولا موقتی است. سایر خطرات شامل عفونت یا لخته شدن خون در پاها (ترومبوز ورید عمقی) است. قبل از جراحی، جراح ارتوپد شما خطرات و عوارض احتمالی که ممکن است با عمل شما مرتبط باشد را توضیح خواهد داد.
نتایج بلند مدت آرتروسکوپی لگن
بسیاری از افراد پس از آرتروسکوپی به فعالیت های کامل و بدون محدودیت باز می گردند. بهبود فردی شما به نوع آسیبی که در لگن شما وجود داشته بستگی دارد. تغییرات سبک زندگی گاهی برای محافظت از مفصل ضروری است. اینها تصمیماتی هستند که شما با راهنمایی جراح خود خواهید گرفت. در موارد آسیب شدید که به طور کامل قابل برگشت نیست، این روش ممکن است موفقیت آمیز نباشد.
کلام آخر
بسیاری از افرادی که آسیب در مفصل ران دارند، علائمی مانند درد یا «نیشگون گرفتن» را تجربه میکنند که میتواند با آرتروسکوپی مفصل لگن به میزان قابل توجهی بهبود یابد. آرتروسکوپی همچنین می تواند برای اصلاح اختلالات مفصل ران استفاده شود که در صورت عدم درمان ممکن است در نهایت منجر به ایجاد آرتروز شود. آرتروسکوپی لگن برای تشخیص دقیق آسیب شناسی مفصل ران و برای ارزیابی مناسب بودن برای سایر تکنیک های حفظ مفصل مفید است.
در کل آرتروسکوپی به پزشکان و محققان این امکان را داده است که درک بهتری از بسیاری از مشکلات مفصل ران به دست آورند. همانطور که تکنیک های جراحی همچنان در حال تکامل هستند، انتظار می رود آرتروسکوپی هیپ نقش مهمی را در تشخیص و درمان بیماری لگن داشته باشید.
0 دیدگاه